Wat gebeurt er in een systeem als gevaar is verondersteld?

Allereerst zorgt het ervoor dat de ‘realiteit’ er heel anders uitziet als je door een overlevingsbril kijkt; zo kan bijvoorbeeld een neutraal gezicht er gevaarlijk uitzien en woorden bedreigend zijn. Pas als iemand uit de overlevingsstaat kan komen en cognitief kan reflecteren zal het verschil duidelijk kunnen worden tussen de realiteit en de perceptie van realiteit.

Activatie van overlevingscentra:

• Herkennen/labelen van angst/gevaar
• Activatie van vechten/vluchten/instorten respons
• Constante opwinding en alertheid

Op non-actief zetten van niet-essentiele taken in het kader van overleving;
Zoals hogere cognitieve en uitvoerende functies

Als iemand in overleving is heeft hij geen toegang tot belangrijke competenties, zoals:

• Emotieregulatie
• Interpersoonlijke kwaliteiten
• Interpersoonlijke ontwikkeling
• Cognitieve ontwikkeling

Aan al deze symptomen kan je meerdere diagnoses hangen, maar hierdoor wordt vooral de uitkomst gediagnosticeerd en voorbij gegaan aan de oorzaak. Het voorkomt hierdoor ook vaak effectieve hulp. 

Je bent niet kapot of gek, je systeem doet juist te goed zijn best omdat het vast zit in het moment dat de overleving ontstond.